برای خارج شدن از مرز، با هر هدف و ایده‌ای، دو مدرک خیلی مهم باید همراه داشت؛ پاسپورت معتبر و ویزای کشور مقصد. ویزاها انواع مختلفی دارن که هدف شما از سفرتون نوع ویزای درخواستی‌تونو مشخص می‌کنه. مثلا اگه بخواین به دیدار اقوام برید یا برای گردش به کشور مقصد سفر کنید، باید ویزای گردشگری کشور مقصد رو دریافت کنید یا اگه برای ادامه تحصیل قصد دارید به کشور مقصد سفر کنید، باید ویزای تحصیلی دریافت کنید. با شرایط فعلی اقتصادی مهاجرت تحصیلی تقاضای زیادی پیدا کرده. ویزای تحصیلی، نوعی مجوز اقامت موقت محسوب میشه که به دارنده اون ویزا اجازه زندگی، تحصیل و حتی کار در مقصد رو میده.

برای تحصیل در خارج از کشور، اولین گام گرفتن پذیرش از موسسه آموزشی اون کشوره. باید با دانشگاه، کالج یا مدرسۀ پذیرندۀ موردنظر مکاتبه کرد تا شرایط ورود به اون موسسه رو بشه سنجید. معمولا سایت‌های این موسسه‌ها شرایط پذیرش و مزایای تحصیل رو نوشتن. شرایط پذیرش به نوع موسسه و حتی کشور مقصد شما بستگی داره؛ اما یکی از شرط‌های اصلی دانشگاه‌ها و کالج‌ها، دانش زبان انگلیسی یا زبان کشور مقصده. شما برای گرفتن پذیرش از دانشگاه‌ها و کالج‌های کشورها انگلیسی‌زبان، باید مدرک زبان انگلیسی آیلتس یا تافل با نمره بالا ارائه بدید. البته به تازگی این موسسات آموزشی پذیرش مشروط به دانشجو میدن؛ یعنی قبل از شروع دوره تحصیلی و تدریس واحدهای درسی، دانشجو باید توی کلاس‌‌های زبان شرکت کنه و بتونه نمره زبان مورد نظر رو به دانشگاه یا کالج ارائه بده.

پیشنهاد می‌کنیم قبل از اقدام برای پذیرش، زبان کشور مقصد رو یاد بگیرید تا برای برقراری ارتباط با شهروندان کشور مقصد یا داشتن کار دانشجویی به مشکل برنخورید. البته خیلی از کشورها برای دانشجوهای بین‌المللی کلاس زبان ملی خودشون رو حین تحصیل برگزار می‌کنند. مثلا اگه تحصیل در فرانسه هدفتون باشه و پذیرش از دانشگاه انگلیسی زبان داشته باشید، حین تحصیل می‌تونید توی دوره‌های زبان فرانسه هم شرکت کنید و با این زبان تو کشور مادر آشنا بشید.

بعد از گرفتن پذیرش نوبت به آماده کردن مدارک دیگه میرسه. یکی از مهم‌ترین مدارک برای درخواست ویزای تحصیلی، ارائه تمکن مالی و گردش حساب سه ماهه‌ست. تمکن مالی هزینه زندگی یک‌سال تحصیل در کشور مقصده و باید موقع درخواست ویزا این مبلغ توی حساب جاری شما موجود باشه. میزان اون مبلغی که باید توی حساب تمکن مالی شما باشه، نسبت به کشور محل تحصیل متفاوته؛ مثلا برای فرانسه باید مبلغی حدود 1000 یورو ارائه بدین و برای تحصیل در کانادا باید حداقل 1200 دلار کانادا تو حسابتون باشه.

توی مرحلۀ پذیرش و ویزای بعضی کشورا، شرایط سنی اهمیت زیادی پیدا می‌کنه. مثلا برای دوره لیسانس تویه کشوری مثله کانادا، باید تا 20 سالگی اقدام کرد، برای مقطع ارشد تا 25 سال و برای دکترا بهتره تا 33 سالگی اقدام کرد. اگه سنتون بالاتر از موارد گفته شده باشه، انتخاب محدودتری خواهید داشت. مثلا برخی رشته‌ها رو نمی‌تونید انتخاب کنید یا برخی رشته‌ها تنها در کالج می‌تونید بخونید و نه در دانشگاه.

اجگه تمام شرایط بالا رو داشته باشید، باید برید مدارک جزئی‌تر، مثل ترجمه مدارک تحصیلی یا مالی، عکس و پاسپورت معتبر. یکی از موارد مهم برای افسر ویزای تحصیلی، انگیزه‌نامۀ تحصیلی شماست. همون‌طور که از عنوان این نامه مشخصه، باید انگیزه خودتون از تحصیل در خارج از کشور، رشته تحصیلی انتخاب شده یا محل تحصیل شرح بدین. نحوه نگارش این نامه هم خیلی اهمیت داره؛ باید دقت کنید که غلط گرامری یا املایی نداشته باشید و جمله‌ای کپی نباشه. حتما توی این نامه به تاثیر تحصیل در اون کشور روی زندگی و کسب‌وکارتون بعد از تحصیل اشاره بکنید. حتی اگه قصد گرفتن اقامت بعد از تحصیل هم داشته باشید، نباید توی انگیزه‌نامه مطرح کنید! از مزایای این دوره برای زندگی در کشور مبدا توی نامه قید کنید و بر بازگشت به کشور خودتون تاکید داشته باشید.

به‌طور خلاصه مراحل درخواست و دریافت ویزای تحصیلی به ترتیب زیر طبقه‌بندی میشه:

• درخواست نوبن از سفارت که بیشتر آن‌لاین صورت میگیره
• تکمیل فرم درخواست ویزای تحصیلی
• ارائه پذیرش تحصیلی
• ارائه مدارک مبنی بر تمکن مالی
• اصل و ترجمه گواهی دیپلم
• اصل و ترجمه دیگر مدارک تحصیلی
• پاسپورت معتبر
• عکس
• ارائه مدارک کافی دال بر بازگشت شما به کشور
• اصل و ترجمۀ مدارک هویتی مانند شناسنامه و کارت ملی
• پرداخت هزینه ویزا
• شرکت در جلسه مصاحبه، بیومتریک یا انگشت‌نگاری
• انتظار تا دریافت نتیجه ویزا

ویزا یا روادید، مجوزِ ورود و خروج از مرز کشور مقصد محسوب می‌شه. بسته به هدف سفر، زمان و مدت اعتبار، ویزاها با هم فرق دارند. یکی از انواع ویزا که بیشتر از بقیه تقاضا داره، ویزای توریستی یا ویزای گردشگریِ که برای سفرها تفریحی برای دیدن جاذبه، دیدن اقوام و گردش در خاک مقصد صادر میشه. بعضی از ویزاها 15 تا 20 روز اعتبار دارند و بعضی 90 روزه هستند.

برای گرفتن ویزا باید مدارک مشخصی رو آماده کرد که نسبت به نوع ویزای درخواستی، چک‌لیست اون مدارک متفاوته. برای درخواست ویزای گردشگری مثل هر ویزای دیگه‌ای، اول باید به سایت سفارت کشور مقصد مراجعه کرد تا مدارک مورد نیاز به همراه مراحل پیش رویِ متقاضی روشن بشه. مدارک مورد نیاز ویزای گردشگری نسبت به کشور مقصد متفاوته اما به‌طور کلی میشه به موارد زیر اشاره کرد:

·        پاسپورت معتبر به همراه اسکن تمامی صفحات

·        فرم تکمیل‌شده درخواست ویزا

·        اصل و ترجمه رسمی شناسنامه، کارت ملی و کپی آن‌ها

·        عکس رنگی تمام‌رخ سه ماه اخیر متقاضی در ابعاد 4در5 یا  3در5

·        کپ بلیط رفت‌وبرگشت

·        ترجمه مدارک و اسناد شغلی

·        پرینت سه‌ماهۀ حساب مالی (برای هر نفر 40 میلیون تومان)

·        اصل و ترجمه سند مالکیت

·        بیمه مسافرتی با پوشش حداقل هزینه 30هزار یورو

·        برگه رزرواسیون هتل (واچر)

·        دعوت‌نامه (در صورت وجود)

·        فرم اشتغال به تحصیل فرزندان

برای درخواست ویزای گردشگری سه راه پیش روی شما قرار داره؛ راحت‌ترین راه اینه که مدارکتونو بسپارید به دست آژانس‌های مسافرتی و از سرویس پیکاپ اونا استفاده کنید و پاسپورتتون رو مهر شده دریافت کنید. دومین راه اقدامِ آن‌لاینه که دردسر کمتری داره و سومین راه مراجعه حضوری به سفارته. توی این مرحله که مشاوره اولیه صورت می‌گیره، شرایط متقاضی بررسی میشه و در صورت پذیرفته شدن وقت سفارت تعیین میشه. توی مراجعه بعدی باید مدارک کامل به دست کارشناس مربوطه برسه و نواقص قبل جبران بشه. هرچقدر دیرتر مدارک رو تکمیل کنید، پروسه دریافت ویزای خودتون عقب میوفته. بعضی از کشورها داخل ایران دفترِ سفارت و کنسول‌گری ندارن و شما برای انگشت‌نگاری و سایر اقدامات باید به یکی از کشورهای همسایه سفر کنید. گام بعدی انتظاره که با اومدن جواب ویزای شما این پروسه به پایان می‌رسه.

برای درخواست ویزای گردشگری برای فرزندانی که بدون حضور پدر یا مادر برای سفر اقدام می‌کنن، تکمیل فرم رضایت‌نامه از ضروریاته. در صورت متارکۀ پدر و مادر، رضایت هر دو والدین اهمیت پیدا می کنه و باید هر دو برای درخواست در سفارت حضور داشته باشن. اگه یکی از اون‌ها امکان مراجعه حضور نداشته باشه، با ذکر دلیل می‌تونه رضایت‌نامه محضری رو همراه فرزند یا همسر سابق به دست سفارت برسونه.

باتوجه به شرایط سیاسی، برخی کشورها شرایط دشواری برای ایرانی‌ها و اتباع بسیاری از کشورها در نظر گرفتن یا برعکس برای خیلی از کشورهای دیگه به آسونی ویزای توریستی اعطا می‌کنن. همه‌چی به کشور مقصد شما مربوط میشه؛ سوئد، فرانسه، اتریش، نروژ و سوئیس روند پیچیده‌ای برای ویزا داره، اما ایتالیا و یونان با آغوشی باز گردشگر می‌پذیره.

اگه تا به حال تجربۀ سفر خارجی هم نداشته باشید، حتما اسم ویزا یا ویزای شنگن به گوشتون خورده. ویزا یا همون روادیدِ فارسی، مدرکیِ که اجازه اقامت شما در خاک اون کشور رو تعیین می‌کنه و به نوعی مجوز ورود شما به کشور مقصد محسوب میشه. ویزا یا به شکل مهر و برچسب روی صفحه پاسپورت ثبت میشه یا نامه‌ایِ که به امضا و مهر مسئول اداره مهاجرت رسیده و اعتبار پیدا کرده. ویزا بعد از پاسپورت، مهمترین مدرکیه که برای ورود به یه کشور باید همراه داشت.

سال 1985 چندتا کشور پیمانی به اسم شنگن (Schengen) بستند که طبق اون پیمان کشورهای عضو برای تردد نیازی به ویزا ندارن. این پیمان در محلی به اسمِ شنگن در لوگزانبورگ منعقد شد و اسم اون محل برای عنوان این پیمان و ویزا انتخاب شد. اون سال تنها 5کشور عضو این پیمان شدند، اما امروز  26 کشور به عضویت شنگن درومدند؛ این کشورها شامل اسپانیا، ایتالیا، فرانسه، پرتغال، آلمان، هلند، بلژیک، لوکزامبورگ، سوئد، نروژ، فنلاند، لهستان، دانمارک، مجارستان، لتونی، لیتوانی، اسلواکی، اسلوونی، استونی، چک، اتریش، ایسلند، سوئیس، لیختن اشتاین و یونان هستند.

پاسپورت یا گذرنامه هم دفترچه‌ای به زبان‌های فارسی و انگلیسیِ که مشخصات فردی روی اون درج شده. در واقع پاسپورت همون شناسنامۀ بین‌المللی شماست که تجربه‌های سفر شما رو به ثبت رسونده. پاسپورت بعضی از کشورها از اعتبار بالایی برخورداره و نیاز شهروندان اون کشور رو به ویزای خیلی از کشورا رفع کرده. معتبرترین پاسپورت متعلق به کشور ژاپن هست که امکان ورود به 190 کشور دنیا رو بدون ویزا برای شهرونداش ایجاد کرده. یعنی دارندۀ پاسپورت ژاپن بدون دریافت ویزا می‌تونه به 190 کشور جهان سفر کنه. برعکس ضعیف ترین پاسپورت دنیا هم متعلق به کشورهای عراق، افغانستان و سوریه هست.

باتوجه به هدف سفر، ویزا به سه نوع ویزای گردشگری، ویزای تجاری و ویزای تحصیلی تقسیم میشه که برای درخواست هرکدوم از اونا، باید مدارک خاصی رو ارائه کرد. همون‌طور که از اسمش پیداست ویزای گردشگری برای سفرهای کوتاه‌مدت صادر میشه و برای دیدن اقوام، گردش و دیدن جاذبه‌های کشور مقصد و ... به‌کار میره. برای گرفتن ویزای گردشگری دو راه پیش روی گردشگر هست؛ درخواست آن‌لاین از طریق سایت رسمی سفارت کشور مقصد یا مراجعه حضوری به اون سفارت. البته خیلی از کشورها هم هستن که ویزاشون داخل فرودگاه یا مرز صادر میشه و تنها با داشتن پاسپورت میشه برای سفر اقدام کرد. بعض از کشورها هم برای سفر توریستی به‌طور کل نیازی به ویزا ندارن! همه‌چی به کشور مقصد شما بستگی داره.

برای اهداف کاری، تجارت، کسب‌وکار، شرکت در جلسات و کنفرانس‌ها و ... ویزای تجاری صادر می‌شود. مدت زمان اعتبار این ویزا بستگی به فعالیت متقاضی داره، البته دعوت‌نامه کاری که فرد رو به کار یا حضور در جلسه و سمینار فرا خونده، روی مدت زمان اقامت تاثیر داره. اما در کل ویزای تجاری جزو ویزاهای کوتاه‌مدت محسوب میشه.

برای ادامه تحصیل توی دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی کشورهای خارجی باید بعد از گرفتن پذیرش تحصیلی، برای ویزای تحصیلی اقدام کرد. ویزای تحصیلی مجوز اقامت موقت دانشجو محسوب میشه که اعتبار اون تا پایان دوران تحصیل برآورد میشه. هر کسی از سن 4سال به بالا میتونه برای ویزای تحصیلی اقدام بکنه اما شرایط کشورها با هم متفاوته و ممکنه ویزای سن خیلی پایین یا برعکس ویزای افرادی با سن بالا، تنها به دلیل سن رد بشه. پس باز هم باید شرایط کشور میزبان رو مطالعه کنیم.

ما، همسفر های چند ساله در راهِ سفر گردهم جمع شدیم تا از سفر بگیم و ناشناخته‌های این دنیای بی انتها. دیده ها و شنیده هامون رو با هم به اشتراک میزاریم تا شما هم نادیده ها و ناشنیده ها رو ببینید و بشناسید. قصد داریم راهِ سفر تبدیل به کاتالوگ شما برای سفر باشه و بتونه اطلاعات کافی از کشورهای مقصد شما رو در اختیار مسافرا و مهاجرا قرار بده. از مهاجرت حرف زدیم، از زندگی کوتاه مدت یا دائمی توی یه کشور دیگه. مهاجرت راه‌های مختلفی داره؛ مهاجرت کوتاه مدت برای تحصیل و کار، یا مهاجرت دائمی با عنوان اقامت دائم و حق شهروندی.

در وادی مهاجرت اصطلاحا و عبارت‌های خاصی برای شرح روش و انواع مهاجرت یا شرایط و مزایای اون به کار میره که قبل از هر چیزی باید با اونا آشنا شد. یکی از اصطلاحاتی که دائم تو این بحثا تکرار میشه، عبارت تمکن مالیه.

 تمکن مالی گواهی شرح وضعیت حساب بانکیِ متقاضیِ که از بانک ارائه میشه. این گواهی معتبر و رسمی به زبان انگلیسی یا به زبان مورد تقاضا توی سربرگ بانکه که مهره شده میره برای درخواست ویزا و گاهی اوقات برای گرفتن پذیرش از دانشگاه.

همون طور که از اسم کاور لتر cover letterپیداست، نامه پوشش‌دهنده درخواست متقاضیه. این درخواست میتونه برای گرفتن پذیرش از دانشگاه باشه یا برای گرفتن ویزا. این نامه که نباید طول اون از دو صفحه بیشتر بشه، هدف شما از تحصیل یا سفر رو برای دانشگاه یا سفارت توضیح میده. برای نوشتن این نامه دقت کنید که غلط گرامری یا املایی نداشته باشید. نامۀ کپی شده در لحظه ریجکت میشه پس سعی کنید خودتون نامه رو بنویسید و از کپی کردن از نمونه های انجام شده، خودداری کنید.

انگیزه نامه یا نامۀ S.O.P هم یکی از نامه‌هاییِ که شما برای گرفتن پذیرش از دانشگاه باید بنویسید و انگیزۀ خودتون رو از انتخاب اون دانشگاه و رشته تحصیلی مورد نظر شرح بدین. توی نامه اشاره کنید که این دوره تحصیلی چه بار علمی برای شما داره و وقتی دوره تحصیلتون تموم بشه با مدرک فارغ‌التحصیلی چه کاری تو کشور خودتون میخواید انجام بدین. میزان مطالعه شما در مورد رشته انتخابی و کشور مورد نظر تاثیر زیادی روی نتیجه و جواب پذیرشتون داره. پس نوشتن انگیزه نامه رو حتما جدی بگیرید.

حالا که این اصطلاحا رو با هم مرور کردیم، نوبت به روال گرفتن ویزا و شرایط اون میرسه که تو پست بعدی میتونید در موردش بخونید. منتظرما باشید.