برای کار کردن در کانادا از طریق روش پیشنهاد شغلی Job Offer باید نامه درخواست نیروی کار بینالمللی از سوی کارفرما داشت. بر اساس قوانین مهاجرتی کانادا، کارفرما موظف است پیش از درخواست نیروی کار بینالمللی، در سراسر کشور کانادا آگهی درخواست نیرو بدهد. اگر کارفرما پس از گذشت ششماه، گزینه مورد نظر را میان کاناداییها پیدا نکرد، اجازه دارد نیروی کار بینالمللی جذب کند و خارج از مرزهای این کشور به دنبال نیروی کار مناسب باشد.
دریافت ویزای کار کانادا از طریق دریافت پیشنهاد شغلی:
پس از جستجوی شغل مورد نظر و بررسی شرایط، باید آمادگی خود برای کار را به اطلاع کارفرما برسانید و با آن مکاتبهای داشته باشید. در این مرحله علاوه بر مدارک مبنی بر تحصیلات و سابقه کار، باید انگیزهنامه متقاعدکنندهای نیز ارائه داد. انگیزهنامه، نامهایست که متقاضی طی آن مختصری از پیشینه تحصیلی و کاری توضیح میدهد و هدف از مهاجرت و تصمیم به کار در کشور مقصد را بیان کند. در صورت جلب نظر کارفرما، اقدامات اولیه برای درخواست ویزای متقاضی از سوی کارفرما و از کشور کانادا صورت میگیرد. در این مرحله کارفرما موظف است نامه تقاضای نیروی بینالمللی، مدارک متقاضی، انگیزهنامه و آگهی درخواست نیرویی با این ویژگی را تحویل سفارت دهد.
افسر ویزا پس از بررسیهای لازم پاسخ نهایی را برای متقاضی و کارفرما ارسال میکند. اگر متقاضی به مدت 5سال در خاک کشور کانادا اقامت و حضور داشته باشد، میتواند برای درخواست اقامت دائم این کشور اقدام کند و پس از آن به حق شهروندی کانادا برسد.
شرکت در طرح خوداشتغالی در کانادا Start Up
راهاندازی کسبوکار در کانادا میتواند منجر به دریافت اقامت دائم کانادا شود؛ البته کسبوکار مورد نظر باید سه ویژگی محرز داشته باشد؛ نوآوری داشته باشد، منجر به اشتغال کاناداییها شود و توانایی رقابت در مقیاس جهانی را از همان ابتدا و در مرحله ارائه پروپوزال از خود نشان دهد. در صورت جلب نظر افسر مهاجرت، نامهای تحت عنوان Letter of Support دریافت میکند و بر اساس آن باید برای ویزای کار اقدام کرد. در این صورت مالیات کمتری بر درآمد بسته خواهد شد.
شرکت در طرح جذب نیروی کار متخصص در سطح فدرال
کانادا برای جذب نیروی متخصص و ماهر برنامههای مختلفی طراحی کرده است که بر اساس آن شرایط متقاضیان را میسنجد و نیرویی با تخصص مورد نیاز کشورش را میپذیرد. به این طرح که در سراسر کشور کانادا پیاده میشود، طرح فدرالی نیروی کار ماهر Federal Skilled Worker Program گفته میشود. پذیرش نیروی کار در سطح استانی نیز طرح اکسپرس اینتری نامزدهای استانی یا همانProvincial Nominee Program (PNP) است. نکته مورد توجه در مورد این طرحها، اعطای ویزای ورودی سریع از طریق اکسپرس اینتری سیستم Express Entry به متقاضی واجد شرایط است. بهعبارتی دیگر، اگر متقاضی واجد شرایط این طرح باشد، از همان ابتدای ورود به خاک این کشور مجوز اقامت دائم را خواهد داشت.
شرایط دریافت اقامت دائم کانادا از طریق اکسپرس اینتری
برای شرکت در طرح فدرالی یا استانی کانادا برای جذب نیروی ماهر و متخصص، باید در سامانه این طرح پروفایلی تشکیل داد. در این پروفایل باید مشخصات و سوابق تحصیلی و شغلی با مدارک مورد نظر ثبت شود. افرادی که دانش کافی در زبانهای انگلیسی یا فرانسوی دارند و میتوانند سابقه شغلی مرتبط با مدرک تحصیلی ارائه دهند، مناسب این طرح هستند. هر یک از اطلاعات و مشخصاتی که متقاضی در فرم هوشمند این سامانه وارد میکند، امتیاز مشخصی دارد. پس از پایان این مرحله، نوبت به تایید مسئولان کانادایی میرسد تا متقاضی وارد مرحله بعدی یعنی استخر یا POOL شود و منتظر جواب نهایی سازمان مهاجرت باشد.
از جمله مواردی که برای تشکیل پروفایل باید ارائه داد و به آن توجه ویژه کرد، شرایط سنی و تمکن مالی است. گروه سنی در این پروفایل امتیاز ویژهای دارد؛ سنین میان 18 تا 22 سال 8 امتیاز، 22 تا 34 سال 12 امتیاز، 35 تا 45 سال 10 امتیاز و سنین 45 تا 50 سال 8 امتیاز دارد. سنین زیر 18 سال و بیش از 50 سال، سن مناسبی برای شرکت در این برنامه نیست و هیچ امتیازی ندارد. این طرح، افرادی را جذب میکند که نیاز به تخصص و مهارت او در کانادا وجود داشته باشد، اما باید توجه داشت که در ابتدای کار و در بدو ورود به خاک کانادا، کار و شغلی برای متقاضی رزرو نمیشود. تا زمانی که متقاضی بتواند شغل مناسبی دستوپا کند، باید تمکن مالی مناسب و کافی داشته باشد. تمکن مالی در این طرح شامل 6 ماه هزینه زندگی در کشور کاناداست؛ به عبارتی دیگر، برای یک نفر باید 12.669 دلار کانادا و برای خانواده 3نفره 19.390 دلار در گواهی تمکن مالی باید ارائه داد.
مشاغل در طرحهای جذب نیروی کانادا در پنج گروه نمایش داده میشود. بر طبق ارزیابی سطوح مهارتی و طبقهبندی ملی مشاغل National Occupational Classification یا بهطور اختصار (NOC)، گروه 0 یا صفر شامل شغلهایی میشود که مربوط به شاخههای مدیریت هستند. گروه A شغلهایی را پوشش میدهد که نیازمند تخصصهای دانشگاهی و حرفهای هستند. مشاغل که معمولا نیازمند تحصیلات کاردانی یا دورههای کارآموزی میشوند، در گروهبندی B قرار میگیرند. مشاغلی که در حین کار نیاز به دوره کارآموزی دارند، گروه C و مشاغلی که به این دوره هم نیاز ندارند، زیر مجموعه گروه D هستند. البته مشاغل مورد نیاز هر استان با استان دیگر متفاوت است که در پست بعدی به جزئیات آن خواهیم پرداخت.